«Եթե Երևանի քաղաքապետարանում ձմռան ամիսներին օդի աղտոտվածության մտահոգիչ ցուցանիշներ են արձանագրել, բնապահպաններն այդ միտումների մասին տարիներ շարունակ են ահազանգում։ Ավելին, ինչպես «Ռադիոլուրի» հետ զրույցում նկատում է էկոլրագրող Նարինե Կիրակոսյանը, Երևանը կենդանի օրգանիզմ է, որտեղ ապրելը ոչ միայն հարմար չէ, այլև վտանգավոր է առողջության համար։ Եվ սա այն դեպքն է, երբ ազդող գործոնների 99 տոկոսը մարդածին են։

ՈՒրեմն էդ ստախոսը, որը վարչապետի աթոռ է զբաղեցնում, պնդում է, թե շրջանառության հարկի բարձրացումը չի նշանակում հարկային բեռի ավելացում։

«Մեր լռությունն ընդդիմախոսների ջրաղացին ջուր է լցնում»: Ո՛չ, Ավինյան, ընդդիմախոսների ջրաղացին ջուր են լցնում ձեր ձախողված որոշումներն ու չարեփոխումները: Ջրաղացին ջուր է լցնում էն, որ հետևողական կերպով դուք ինքներդ մերժում եք ձեր իսկ տված անգրագետ թեզերը, թվերը և վերլուծությունները:

Իջևանից ահազանգում են, որ Իջևանի անտառտնտեսության անտառներում վերջին տարիներին այնքան հատումներ են արել, որ անտառները զբոսայգի են դարձել: Ւջևանում փայտի բիզնես անողները վաղուց հատում են Բերդ համայնքում՝ Արծվաբերդի անտառտնտեսության Իծաքարի ու Նավուրի անտառներում։ Այս ամենը կատարվում է իշխանության «բարձր հովանու ներքո»։

Հարկաբյուջետային քաղաքականության (առհասարակ` մակրոտնտեսական քաղաքականության) արդյունավետությունը հիմնականում և գլխավորապես կախված է ճիշտ նպատակադրումների և դրանց հասնելու միջոցների ճիշտ ընտրությունից։ Սակայն այն նաև կախված է բազմաթիվ այնպիսի գործոններից, որոնք արտացոլում են հարկաբյուջետային (մակրոտնտեսական) քաղաքականության գործնական կիրառման իրական դրդապատճառներն ու պայմանները։

12.12.2024թ: Երևան: Կենտրոն: Տիգրան Մեծի պողոտա 10: «Երևան Սիթի» սուպերմարկետ: 12:00-13:00 միջակայք: Տնտեսական ապրանքների բաժին:

Հարուստ պատմություն ունեցող ազգերի մոտ, հատկապես, եթե այդ պատմությունը հազարամյակների է, եղել են և՛ փառավոր դրվագներ, և՛ հաղթանակներ, և՛ պարտություններ, և՛ ողբերգական ու ամոթալի դրվագներ, ինչպիսին հիմա մեր ժամանակներն են: Թվարկել տխուր դրվագներն ու ասել, թե մեր պատմությունը փառահեղ մի համարեք, նշանակում է միտում ունենալ աղավաղելու պատմությունը՝ շեշտը դնելով միայն այդ տխուր դրվագների վրա: Կարծում եմ՝ դա հասկանալի է նույնիսկ վեցերորդ դասարանցուն:

«Անմեղսունակության կանխավարկած» հասկացություն իրավական առումով գոյություն չունի, բայց ամեն օր ավելի ու ավելի ենք համոզվում, որ այն կարելի է կիրառել ժամանակակից հայ իրականության մեջ:

Ժողովուրդների հեքիաթները ոչ միայն արտահայտում են նրա մշակութային ինքնությունը, այլև ձևավորում են մի տեսակ հավաքական գիտակցություն, որտեղ դրվում են բարոյականության, արժեքների և հանրային իդեալների հիմքերը: Ժողովրդի ծոցից ելած հեքիաթային հերոսը, ըստ էության, հանրային դժբախտության դեմ և արդարության համար պայքարի խորհրդանիշ է՝ հաճախ արտացոլելով ժողովրդի մի ամբողջ դարաշրջանի ձգտումներն ու երազանքները:

Սպանդանոցային մորթի վերաբերյալ օրենք ես ընդունում, դրա իրականացման համար փողեր ես դուրս գրում պետբյուջեից, ոչինչ կամ գրեթե ոչինչ չես անում դա ապահովելու համար, ամբողջ տարին չես հետևում ընդունածդ օրենքի կատարմանը՝ ծախսածդ փողերի արդյունավետության համար ու մեկ էլ հո՛պ, գալիս ու բռնագրավում ես «վտանգավոր» միսը: